Home 5 Żywienie zwierząt 5 Ultrafeed

Ultrafeed

ULTRAFEED®

Ultrafeed® to aktywator oparty na specjalnie opracowanych enzymach, węglowodanach, solach mineralnych i aminokwasach, które uwalniane są w kontrolowany sposób wewnątrz żwacza i jelit. Produkt zwiększa skuteczność metabolizmu białka zwierzęcia dzięki zwiększonemu wchłanianiu aminokwasów i węglowodanów zarówno w żwaczu jak i jelicie.

Ultrafeed® poprawia wydajność zwierząt. Następuje zwiększenie produkcji – zarówno mleka jak i wołowiny – przy jednoczesnym zmniejszeniu poziomu spożycia. Poprawia przyswajalność różnych składników paszowych w żwaczu i jelitach, co w rezultacie zwiększa wchłanianie substancji odżywczych.

Po dodaniu do dziennej racji Ultrafeed® zwiększają się przychody producenta na 2 sposoby:

  • zwiększenie produkcji mleka (Energy Corrected Milk) 2 kg/dzień
  • zmniejszenie spożycia pokarmu o 5%.

Skład: Węglowodany, białka roślinne, witaminy, aminokwasy, enzymy, sole mineralne.

Zastosowanie: Do karmienia krów, owiec i kóz.

Opakowanie: Worki po 25 kg.

Aplikacja: 1-2 g Ultrafeed® na każdy kg suchej porcji spożywanej przez każde zwierzę dziennie.

Przechowywanie: Zalecane w temp. 25°C przed końcem terminu ważności, 12 miesięcy od daty produkcji.

Co to jest ultrafeed?

Ultrafeed to suplement dla bydła mlecznego składający się z mieszaniny enzymów, aminokwasów i minerałów osadzonych w matrycy skrobiowej. Poszczególne składniki aktywne występują powszechnie w paszach przeznaczonych do spożycia przez zwierzęta i są indywidualnie dopuszczone przez Wspólnotę Europejską jako dodatki żywieniowe. Ich stosowanie nie ma zatem negatywnego wpływu na zwierzęta. Główne składniki Ultrafeedu mają za zadanie poprawić strawność diety poprzez promowanie większej degradacji mikrofibrylarnej struktury ściany komórkowej roślin; modulować fermentację żwaczową i jelitową tak, aby zapewnić optymalne warunki do wchłaniania składników odżywczych; oraz zapobiegać występowaniu chorób dysmikrobiologicznych w układzie pokarmowym. Wszystkie wymienione efekty mają na celu poprawę ogólnych warunków dobrostanu krów mlecznych, a jednocześnie poprawę ich wydajności ilościowej i jakościowej mleka oraz zmniejszenie wykorzystania rezerw organizmu, co pozwala na lepszą efektywność energetyczną dawki pokarmowej. Ponadto, poprawa strawności i efektywności fermentacji prowadzi również do zmniejszenia strat gazów (metanu) i zawartości azotu z obornikiem, co ma niewątpliwie pozytywny wpływ na środowisko naturalne.

Cel badania

Celem badań była ocena skuteczności zootechnicznej badanej substancji o nazwie Ultrafeed na wyniki produkcyjne krów rasy fryzyjskiej w laktacji, poprzez obserwację ich stanu zdrowia, parametrów zootechnicznych (żywa masa ciała, otłuszczenie, produkcja i jakość mleka) oraz niektórych wskaźników krwi.

Poniżej przedstawiono kształtowanie się zawartości komórek somatycznych i niektórych parametrów jakości mleka obserwowanych u krów, które otrzymywały (TRATT) lub nie (CTR) Ultrafeed w diecie. Do 42. dnia pobranie wynosiło 20 g/głowę/d, później wzrosło do 25 g/głowę/d. Różnicę statystycznie istotną między zabiegami oznaczają: + P<0,10; * P<0,05; ** P<0,01; *** P<0,001.

Uwagi: $ analiza statystyczna przeprowadzona na zmiennej znormalizowanej, za pomocą transformacji logarytmicznej.               

               Dane w tabeli są danymi oryginalnymi, pozwalającymi na właściwą interpretację parametru

§ zmienna współzmienna w porównaniu z danymi sprzed leczenia (1) = kazeina%+tłuszcz%

Poziom istotności statystycznej głównych czynników uwzględnionych w opracowaniu statystycznym oraz ogólne średnie wartości zawartości komórek somatycznych i parametrów jakościowych mleka obserwowane podczas badania, w grupach często monitorowanych krów, które otrzymywały (TRATT) lub nie (CTR) suplement Ultrafeed.

UWAGI: (1) = * P<0,05; ** P<0,01; *** P<0,001.

(2) = teoretyczne kryterium informacyjne AKAIKE

(3) = kazeina%+tłuszcz%.

  § zmienna kowariancyjna w odniesieniu do wartości sprzed leczenia

$ parametry znormalizowane

Podsumowując, można zauważyć, co następuje:

  • Liczba w komórkach somatycznych uśredniona poniżej progu 100 jednostek na l. 
  • Zawartość tłuszczu wykazywała tendencję do wzrostu wraz z leczeniem (P<0,07 w całym okresie). Pozostawała stała do 42 dnia próby w CTR i wzrosła o około 7% w TRATT. W 42 dniu badania zawartość tłuszczu w obu grupach niewytłumaczalnie zmniejszyła się o około 6,5%, ale różnica między nimi pozostała zasadniczo niezmieniona. Natomiast w grupie TRATT zaobserwowano nieco mniejszy spadek CTR. 
  • Zawartość laktozy nie uległa zmianie pod wpływem obróbki, 
  • Zawartość białka ogólnego była już bardzo wysoka przed rozpoczęciem badań (ok. 3,57%) i wzrosła w wyniku zastosowanego leczenia (P<0,07). Wzrost ten był widoczny już w drugim tygodniu po rozpoczęciu próby i utrzymywał się do końca badań, osiągając statystycznie istotne różnice nawet w 28 (P<0,05) i 63 (P<0,10) dniu od rozpoczęcia. 
  • Zawartość kazeiny wykazywała równoległy trend do zawartości białka ogólnego. W tym przypadku ogólny efekt leczenia wykazał prawdopodobieństwo 0,08.
  • Biorąc pod uwagę jednostkę mleczną (tłuszcz plus kazeina) efekt leczenia stał się bardziej wyraźny, zarówno ogólnie w okresie badania (P<0,05), jak i na poszczególnych poziomach czasowych (P<0,10 w 14 dniu; P<0,05 w 42 i 63 dniu). Jednostka mleczna wykazała spadek u wszystkich krów od 42 dnia, co zbiegło się z utratą tłuszczu.
  • Zawartość mocznika, już nieco wyższa w TRATT przed rozpoczęciem badań, nie została zmieniona przez leczenie w całej próbie. Kwasowość miareczkowa wykazała tendencję do wzrostu u krów leczonych, a w całym badaniu poziom prawdopodobieństwa wynosił P<0,10. Wzrost ten można prawdopodobnie przypisać zwiększonemu poziomowi białka mleka. 
  • Zdolność krzepnięcia, oceniana jako czas do powstania skrzepu i konsystencja skrzepu, wykazała początkowe pogorszenie w grupie CTR i niewielką poprawę w TRATT. Połączenie tych dwóch wariantów pozwoliło zaobserwować, w całej próbie, istotny wpływ leczenia dla konsystencji skrzepu (zwiększony, P<0,01), a także dla czasu wiązania w czasie (mniejszy niż CTR, gdyż wykazał wzrost, P<0,08 dla czynnika czas x leczenie). Ponadto zaobserwowano istotne różnice pomiędzy tezami na pewnych poziomach czasowych. W 14 dniu od rozpoczęcia, TRATT wykazał krótszy czas wiązania i wyższą konsystencję skrzepu niż CTR (P<0,01); natomiast w 63 dniu TRATT wykazał wyższą konsystencję skrzepu niż CTR (P<0,05). Ponownie, prawdopodobna poprawa zdolności krzepnięcia jest prawdopodobnie uzasadniona zwiększoną zawartością białka w mleku.

Poniżej przedstawiono kształtowanie się energii netto mleka na kg i na dzień u krów, które otrzymywały (TRATT) lub nie (CTR) Ultrafeed w diecie. Do 42 dnia pobranie wynosiło 20 g/głowę/d, później wzrosło do 25 g/głowę/d. Różnicę statystycznie istotną między zabiegami oznaczono: + P<0,10; * P<0,05; ** P<0,01; *** P<0,001.

Uwagi: § zmienna kowariantna w porównaniu z danymi sprzed leczenia

(1) = (0,0929*tłuszcz%)+(0,0547*białko%)+(0,0395*laktoza%)

(2) = PL Mleko na kg (Mcalg) * Dzienna produkcja (Kg)

Jak wynika z dwóch powyższych tabel, zawartość energii w litrze mleka wzrastała w czasie (P<0,05) i wyraźniej w TRATT, choć nie osiągnięto istotności statystycznej (P<0,12). Z kolei ilość energii w wyprodukowanym mleku zmniejszyła się w czasie (P<0,001), ponownie mniej wyraźnie w TRATT (NS).

Wnioski

Podsumowując, suplementacja Ultrafeedu w ilości 20-25 g/głowę/d z dawką pokarmową nie spowodowała żadnych negatywnych skutków u krów mlecznych w środkowej i późnej fazie laktacji żywionych typową dla Doliny Padu silosową dawką kukurydzy. Z drugiej strony, suplementacja ta nieznacznie zmniejszyła pobranie suchej masy, natomiast nie zmieniła żywej wagi, otłuszczenia i produkcji mleka. Ultrafeed powoduje zatem poprawę efektywności wykorzystania diety.